Recent onderzoek heeft aangetoond dat een planetoïde, genaamd 2015 BZ509, een eigen minimaan heeft. Deze ontdekking is een grote verrassing voor astronomen, omdat planetoïden normaliter geen satellieten hebben.

De planetoïde bevindt zich tussen de banen van Jupiter en Mars, waardoor hij deel uitmaakt van de groep planetoïden die bekend staan als de Griekse of Trojaanse planetoïden. 2015 BZ509 werd in 2015 ontdekt door astronomen van de Universiteit van Arizona.

Het onderzoeksteam ontdekte dat 2015 BZ509 een minimaan had door gebruik te maken van data verzameld door de Sloan Digital Sky Survey. Ze analyseerden de beweging van de planetoïde en zagen dat hij een regelmatige baan volgde, wat erop duidde dat hij een satelliet had.

De onderzoekers schatten dat de minimaan ongeveer 1 kilometer in diameter is en dat hij een baan om de planetoïde volgt met een periode van ongeveer 700 jaar. Dit is veel langer dan de meeste satellietbanen rond andere hemellichamen.

De ontdekking van de minimaan rond 2015 BZ509 is belangrijk omdat het ons meer inzicht geeft in hoe planetoïden in het zonnestelsel zijn ontstaan. Het suggereert dat planetoïden in staat zijn om satellieten te vormen, wat anders was dan wat astronomen hadden verwacht.

Het onderzoeksteam hoopt dat hun bevindingen andere astronomen zullen inspireren om verder te zoeken naar andere planetoïden met satellieten. Dit kan ons meer informatie geven over hoe planetoïden zich gedragen en hoe ze zijn ontstaan.