Natuurlijk maken zijn jongere teamgenoten tijdens trainingen weleens grappen over zijn leeftijd. “Maar gelukkig hebben ze me nog nooit opa genoemd”, zegt Otterspeer met een glimlach. “En ik heb de afgelopen twee dagen weer laten zien dat ik ze nog steeds kan verslaan. Dat is wel lekker.”

Elf jaar nadat hij voor het eerst op het podium stond bij het NK sprint (zilver in het seizoen 2011/2012), is Otterspeer nog steeds een van de beste schaatsers in een toernooi over twee 500 meters en twee 1.000 meters. Zijn vierde nationale titel maakt hem de oudste winnaar ooit. Dat record stond op naam van zijn huidige coach Gerard van Velde, die in 2005 net 33 was toen hij voor de zesde en laatste keer goud pakte.

“Tja, wat moet ik daar nou op zeggen?”, lacht Otterspeer als hij met die statistiek wordt geconfronteerd. “Ik kan natuurlijk niet ontkennen dat ik 34 ben, maar ik voel me helemaal geen oude lul. Mijn lichaam wordt juist steeds sterker. Dus zo bekeken word ik alleen maar jonger. Dat meen ik oprecht; ik verbeter mezelf nog steeds. En mijn motivatie is nog even groot als altijd.”

Otterspeer traint tegenwoordig slimmer. “Ik moet mijn momenten kiezen, kan niet altijd volle bak gaan. Maar de jonge honden uit mijn team houden me wel scherp. We hebben een heel hecht team, trainen hard, maar hebben ook ontzettend veel lol. Dat maakt het schaatsen supermooi.”

Otterspeer kampte jarenlang met een slepende rugblessure, die hij in 2015 opliep bij een ongeluk met zijn racefiets. Soms had hij een goede periode en won hij een prijs, maar vaker hield zijn lichaam topprestaties tegen. Inmiddels is hij al een paar jaar zo goed als blessurevrij en dat betaalt zich steeds meer uit.

De Zuid-Hollander begon dit seizoen met een zege op de 1.000 meter bij het kwalificatietoernooi voor de wereldbekers. Vervolgens boekte hij in Calgary op diezelfde afstand pas zijn vijfde World Cup-overwinning in tien jaar. Bij het NK sprint had hij één uitschieter (winst op de eerste 1.000 meter) en werd hij verder één keer derde en twee keer vierde.

“Mijn lijf is weer stabiel goed, daardoor haal ik constant een hoog niveau”, zegt Otterspeer. “Dat is in het verleden natuurlijk weleens anders geweest. Ik heb nu veel minder frustratie en veel meer plezier. Als het dan zo goed gaat als bij dit NK, voelt het alsof ik de hele wereld aankan.” Glimlachend: “Zelfs op mijn leeftijd.”

Otterspeer had topvorm nodig om voor de vierde keer goud te winnen bij het NK sprint, want het mannentoernooi was zeer sterk bezet. Olympisch kampioenen Kjeld Nuis (vijfde) en Thomas Krol (zesde) vielen zelfs buiten het podium.

“Het was absoluut geen gedevalueerd toernooi, iedereen was er. Dat maakt dit een van mijn meest zwaarbevochten titels. En een gouden medaille met extra glans”, zegt Otterspeer. “Ik ben heel blij en trots dat ik gewonnen heb. Want het was superspannend tot de laatste meter.”

Door zijn zege in Thialf mag Otterspeer volgende week in het Noorse Hamar meedoen aan het EK sprint. De routinier wacht ondanks zijn lange erelijst nog altijd op zijn eerste gouden medaille bij een EK, WK of Olympische Spelen.

“Ik vind het eeuwig zonde dat er dit seizoen geen WK sprint is. Maar het EK staat nu eenmaal op de kalender, dus dan zou het dom zijn om me af te melden. Ik heb heel veel zin in volgende week. Het winnen van een internationale titel is voor mij het volgende doel.”