Tot een paar jaar geleden was het schrikbeeld dat regisseur Rhys Frake-Waterfield nu van Poeh neerzet, onmogelijk. Een groot bedrijf zoals Disney heeft namelijk strenge copyrightregels. Dat betekent dat niet iedereen zomaar producties mag maken met de populaire Disney-figuren.

Frake-Waterfield doet dat dus wel, en hoe: in Winnie-the-Pooh: Blood and Honey zien we een Winnie à la Leatherface in Chain Saw Massacre. De bloeddorstige en verwilderde Winnie de Poeh en Knorretje zijn in de film uit op wraak op hun vriend Christoffer Robinson, die hen in de steek liet.

Daar komen de nodige moordpartijen en scènes waarin het niet duidelijk is of Poehs mond druipt van de honing of van de lichaamssappen, aan te pas. Hoe heeft het zo ver kunnen komen?

Winnie de Poeh werd in 1926 bedacht door auteur Alan Alexander Milne en illustrator Ernest Shepard. Disney kocht zo’n veertig jaar later de exclusieve licentierechten van de beer. Op Winnie de Poeh staat dus al decennialang copyright. Maar deze rechten zijn sinds begin dit jaar verlopen.

De Amerikaanse copyrightwetgeving van de Verenigde Staten schrijft voor dat een werk ‘slechts’ zo’n honderd jaar mag worden vastgehouden, voordat het weer onderdeel wordt van het publieke domein. De populaire knuffelbeer is nu dus openbaar bezit.

Dat betekent niet dat iedereen ook alles met het personage mag doen. Disney heeft namelijk nog steeds de rechten op de eigen versie van Winnie de Poeh, zoals de meeste mensen de beer kennen.

Dat is de versie met het gele berenvel en het rode T-shirt, die pas in 1966 ontstond. Eventuele remakes mogen daarom niet te sterk lijken op de Disney-variant. In het geval van Frake-Waterfield is dat ook niet zo: de lieflijke, goedgelovige beer is nergens te bekennen.

Voor zijn versie van Winnie baseerde Frake-Waterfield zich op de Poeh uit 1926. Het masker heeft de honinggele kleur gehouden, maar er is iets uit balans. Poeh is ouder geworden. Hij heeft rimpels en zijn gezichtsuitdrukking is niet langer goedlachs, maar doods.

Knorretje komt er ook niet al te best van af: het voorheen zo verlegen biggetje knuppelt nu iemand met een sloophamer neer in het zwembad. Met een paar extra slagtanden ziet hij er een stuk angstaanjagender uit, maar “het zijn zeker Poeh en Knorretje”, zegt Frake-Waterfield erover tegen Dread Central.

Andere dierenvrienden van Winnie, zoals Teigetje, zijn in deze film niet te zien. Nog niet. Voor karakters zoals Teigetje geldt namelijk nog wel de copyrightregel, omdat dit personage pas later werd bedacht. Maar op 1 januari 2024 verloopt ook op hem de licentie.

Disney wil niet te diep ingaan op vragen van NU.nl over de opvallende ontwikkelingen rondom Poeh. “De rechten van Winnie de Poeh zijn vrij. Wij wensen de distributeur succes met de release.” Daarbij benadrukt de filmstudio nog wel dat het geen film van Disney betreft.

Het gulzige en ietwat onnozele beertje kan nu dus allerlei vormen gaan aannemen. “Wij hebben enorm veel eigenzinnige ideeën”, vertelt Frake-Waterfield aan Dread Central. “Er zijn nog andere karakters in dit universum, maar daar mag ik niet aankomen. Ik wil ook niemand op de tenen trappen. Ik heb geprobeerd om zo ver mogelijk van de Disney-kant weg te blijven. En ik hoop dat, omdat ik alles netjes heb gedaan, ik nu een vervolg kan gaan maken.”