Als Westenbroek aan de rand van de baan in Thialf heel even zijn familie spreekt, lijkt hij pas echt te beseffen dat hij zich de beste 500 meter-rijder van Nederland mag noemen. Met zijn linkerhand veegt de talentvolle Ommenaar een paar tranen van geluk weg.

“Dit is echt fantastisch”, zegt Westenbroek even later. “Mijn doel was om in de top vijf te komen en me te plaatsen voor de World Cups. Dat me dat lukt door eerste te worden, is heel vet en heel bijzonder. Ik voelde me de afgelopen weken al heel goed en natuurlijk hoop ik voor een wedstrijd altijd dat ik kan winnen. Maar dit zag ik niet aankomen.”

Het talent van de jonge sprinter is al enige tijd bekend in de schaatswereld. Westenbroek werd in 2018 Nederlands kampioen op de 500 meter bij de junioren B, maar een jaar later kreeg hij een flinke terugslag. Bij een zomers potje voetbal brak hij een kuitbeen en zijn herstel ging niet zo snel als hij hoopte.

Begin 2020 keerde Westenbroek terug op het ijs en nog geen maand later pakte hij opnieuw een nationale titel op de 500 meter, nu bij de junioren A. Het leverde hem een tweejarig contract op bij topploeg Team Reggeborgh.

Aan de hand van coach Gerard van Velde en ervaren ploeggenoten als Kjeld Nuis en Hein Otterspeer ontwikkelde Westenbroek zich vorig seizoen goed, maar in de olympische winter kon hij zich als eerstejaars prof nog niet tussen de grote namen rijden. “Het was vorig jaar allemaal wat stressvoller door die Spelen. Dit seizoen is het allemaal wat gemoedelijker en relaxter en daar ga ik goed op.”

Westenbroek merkte de afgelopen maanden dat de fietstrainingen hem steeds beter afgaan, terwijl hij vorig jaar nog vaak uitgeput thuiskwam. En op het ijs heeft hij technisch grote stappen gezet. Diep zitten, de sleutel voor de meeste schaatsers, lukt hem steeds beter.

Begin oktober leverde dat Westenbroek al een toptijd op. Bij de NK clubs in Heerenveen, waar hij startte namens IJsclub Stokvisdennen uit Dalfsen, brak het talent op de 500 meter door de magische barrière van de 35 seconden: 34,94. Het was een grote opluchting, nadat hij vorig seizoen liefst zes keer 35,1 of 35,2 had geklokt. “Zo’n eerste 34’er is echt een drempel waar je overheen gaat.”

Vrijdag in Thialf bleef Westenbroek bij de eerste 500 meter van World Cup-kwalificatietoernooi toch weer boven de 35 seconden (35,14). “Daar was ik best wel gefrustreerd over”, zegt hij. “Gelukkig kwam die agressie er in positieve zin uit in mijn tweede race.”

Westenbroek begon furieus aan zijn tweede omloop. Met 9,58 seconden reed hij zijn beste 100 meter ooit. “Ik heb zelfs nog nooit in de 9,6 geopend”, zegt hij met een lach. “Halverwege de eerste bocht hoorde ik de speaker ‘9,58’ omroepen. Daar kreeg ik wel wat extra motivatie van. Holy shit, dacht ik, deze rit kan eigenlijk alleen nog maar goed gaan. Ik wil niet zeggen dat het daarna vanzelf ging, maar het ging wel hard.”

Met zijn nieuwe persoonlijk record van 34,87 was Westenbroek sneller dan olympiër Merijn Scheperkamp (34,88) en viervoudig Nederlands kampioen Dai Dai N’tab (34,95).

Vorig seizoen maakte hij in Calgary al zijn wereldbekerdebuut, maar dat was doordat bijna alle grote namen zich hadden afgemeld. Nu mag Westenbroek op eigen kracht naar de World Cup, in ieder geval over twee weken in Stavanger en over drie weken in Heerenveen. “Ik hoop daar weer enorm veel te leren. Dit belooft wat voor de rest van het seizoen.”