Er is een beroemd bankje in de stad, maar het is niet beroemd vanwege de prachtige architectuur of het comfort. Het is beroemd omdat het de laatste rustplaats is van een van de meest beroemde daklozen ter wereld.

Hij heette Daniel Shellhammer en was een zwerver die al meer dan twintig jaar op straat leefde. Hoewel hij geen thuis had, had hij wel een familie. Hij was een gewaardeerde en gerespecteerde figuur in de stad en had veel vrienden.

Hij was ook bekend om zijn hulpvaardigheid. Hij hielp mensen die op straat leefden met het vinden van eten, kleding en andere benodigdheden. Hij was ook een grote steun voor de lokale gemeenschap en hielp bij verschillende liefdadigheidsprojecten.

Hoewel hij geen thuis had, had hij wel een speciale plek waar hij graag naartoe ging om te rusten. Dat was het bankje waar hij uiteindelijk zijn laatste rustplaats vond.

Het bankje is nu een monument voor Daniel Shellhammer en een herinnering aan zijn leven en werk. Het is een plek waar mensen kunnen gaan om te denken aan de mensen die op straat leven en om te beseffen dat iedereen recht heeft op een thuis.