Armenië en Azerbeidzjan hebben al meer dan dertig jaar een strijd om de regio Nagorno-Karabach. Deze regio ligt in het zuiden van de Kaspische Zee en is een gebied dat door beide landen wordt geclaimd. Deze conflicten zijn al sinds de jaren tachtig aan de gang, toen de Sovjet-Unie uiteenviel.

De regio is een belangrijke bron van water, energie en landbouwgrond. Beide landen hebben er belang bij om de controle over de regio te krijgen. Armenië heeft een meerderheid van de bevolking in de regio, terwijl Azerbeidzjan meer grondgebied bezit.

In de afgelopen jaren hebben beide landen verschillende pogingen gedaan om de situatie te verbeteren. In 1994 werd er een staakt-het-vuren overeenkomst gesloten, maar deze is nooit volledig gehandhaafd. In 2016 werd er een nieuwe overeenkomst gesloten, maar ook deze werd niet volledig nageleefd.

In 2020 is er weer veel spanning tussen Armenië en Azerbeidzjan. Er zijn verschillende gewapende conflicten uitgebroken, waarbij beide partijen elkaar beschuldigen van het gebruik van wapens. Er zijn ook veel burgerslachtoffers gevallen als gevolg van deze conflicten.

Het is moeilijk om een oplossing te vinden voor dit conflict. Beide landen hebben hun eigen belangen en hebben geen bereidheid getoond om concessies te doen. Er is ook weinig internationale steun voor een oplossing.

Het is duidelijk dat dit conflict al meer dan dertig jaar aanhoudt en dat er geen eenvoudige oplossing is. Er is dringend behoefte aan internationale steun om een duurzame oplossing te vinden die vrede en stabiliteit kan brengen in de regio.