Conducteurs van NS gaan gebukt onder de hoge werkdruk, die is ontstaan door het blijvende personeelstekort bij de spoorvervoerder. Dat gaat flink ten koste van hun werkplezier en de balans tussen werk en privé. Twee hoofdconducteurs vertellen NU.nl over hun ervaringen. Zij doen dat anoniem, omdat ze anders vrezen in de problemen te komen met hun werkgever.

‘Het werk is veel minder leuk’

Peter (niet zijn echte naam): “Treinen zijn op dit moment zo druk dat het vaak niet mogelijk is om door de trein te lopen. Daardoor kan ik in veel gevallen mijn werk niet goed doen. Reizigers zijn sneller geïrriteerd en gefrustreerd. Dat heeft een negatieve invloed op de sfeer en de sociale veiligheid.”

“Aan de ene kant hebben mensen begrip voor ons, want wij proberen ook maar ons werk te doen. Aan de andere kant wil niemand lang staan in een veel te drukke trein. Verder hebben veel reizigers hun reisschema tussen hun huis en hun werk moeten aanpassen doordat er minder treinen rijden.”

“De werkdruk is nu zo hoog dat dit een negatieve invloed heeft op de werksfeer. Door het personeelstekort is de druk op onze roosters groter geworden. Soms zit er maar weinig vrije tijd tussen de werkdagen. Dat is niet goed voor de balans tussen werk en privé. Terwijl de NS wel zegt die zo belangrijk te vinden.”

“Ik heb ook de indruk dat veel collega’s overprikkeld zijn. Ik hoor veel collega’s die plannen hebben om minder uur te gaan werken. Zelf denk ik hier ook aan.”

“Ik en veel van mijn collega’s blijven de problemen steeds weer intern melden. Maar we hebben als rijdend personeel weinig invloed op de situatie. En dat is het meest frustrerend. De besluiten en keuzes liggen bij andere afdelingen. NS erkent de problemen wel en vindt het ook erg vervelend, maar ik vind dat er meer nodig is dan dat.”

“NS is een mooi bedrijf en een goede werkgever. Voordat de problemen die nu spelen ontstonden, vond ik mijn werk ontzettend leuk om te doen. Nu is het veel minder leuk.”

‘We vervoeren mensen als sardientjes in een blik’

Michael (niet zijn echte naam): “Op dit moment is het werk nog net te doen. Maar de werkdruk is hoog en je staat constant onder druk. Even een praatje maken met iemand lukt bijvoorbeeld steeds minder. Ook neemt de agressie richting ons toe. Zowel verbaal als fysiek.”

“Drukte in de trein maken we dagelijks mee. Er is een app waarin we kunnen melden of een trein te druk is. Maar zelfs na een jaar waarin je mensen als sardientjes in een blik moet vervoeren, is daar niets meegedaan.”

“Ook de tijd tussen twee ritten door wordt steeds korter. Even naar de wc of een kop thee pakken moet snel, snel. Ook is er minder tijd om dingen af te spreken met collega’s over wie wat doet. En om even contact te leggen met de machinist via de portofoon. Dit alles maakt het zwaar.”

“Ook voel ik me minder veilig in de trein. Helemaal nu hoofdconducteurs geen boa meer mogen zijn. Zo worden we aangeschoten wild.”

“Maar je moet niet denken dat je iets kan veranderen. De NS is een logge organisatie. Er is een enorme kloof ontstaan tussen mensen op kantoor zitten en wij op de trein. Ik voel me totaal niet door de hoge heren gehoord. Bij de raad van bestuur hebben ze geen idee onder welke druk wij staan.”

“Dus ja, het werk is enorm leuk. Je komt overal, ziet veel en maakt veel mee. Alleen de onregelmatigheid gaat me opbreken. Soms heb je op maandag en dinsdag een late dienst, die kan eindigen rond 2.00 uur ‘s nachts. Dan ben je een dag vrij en vervolgens kun je drie vroege diensten hebben, waarbij je zelfs om 5.00 uur kan beginnen. Door het personeelstekort kun je ook moeilijk vrij krijgen of een ander rooster krijgen.”