“Ik had heel lang vier liedjes: De Diepte, Hoor je Mij, Dans mij naar huis en Adem je in. En dat was het”, vertelt S10 aan de vooravond van de release van het album Ik besta voor altijd, zolang jij aan mij denkt. “Die vier liedjes vond ik goed en verder helemaal niks. Daar heb je alleen geen album mee.”

Die liedjes waren er al een hele tijd. Als De Diepte niet naar het Eurovisie Songfestival was gegaan, was het Hoor je mij geworden, vertelt S10. Haar manager Froukje, die bij het interview zit, vult aan: “De dag voor we demo’s moesten insturen voor het Songfestival had Stien met Arno Krabman (muziekproducent, red.) gezeten en zij was superenthousiast over De Diepte. Toen hebben we nog heel erg getwijfeld of we het wel mee moesten sturen, want het was echt nog een ruwe demo en we waren blij met Hoor je mij.”

Inmiddels weten we allemaal hoe het afliep op het Songfestival: S10 werd elfde met De Diepte. Voorafgaand aan haar deelname legde de artieste zich neer bij haar writer’s block. “Zo van: ‘Als het dan niet lukt, dan komt het wel weer. Nu eerst even dit.’ Maar toen ben ik wel in januari in mijn eentje naar Stockholm gegaan. En daar lukte het ineens wel weer te schrijven.”

Dat het S10 toen weer lukte om te schrijven, kwam doordat de man met wie ze in Stockholm samenwerkte geen woord begreep van de Nederlandstalige teksten. Dat bleek precies wat de zangeres nodig had. “Ik durfde weer. Ik dacht echt: hij begrijpt het toch niet. Dus ik kon gewoon vrijuit spreken.”

“En het is niet alsof ik dat bij de rest nooit kan, maar ik dacht wel: wat vinden jullie van wat ik zing? En ben ik niet eens uitgeluld? Daar ben ik toen helemaal van dichtgeslagen tegenover mijn beste vriend Sim Fane en ook Léon (Palmen, de twee vaste producers waar S10 mee werkt, red.). Pas in Stockholm kwam ik van dat gevoel af”, vertelt de muzikante.

Tijdens de schrijfsessie in januari, en later nog één in april, ontstonden toch nog talloze liedjes, waarvan een deel op het nieuwe album terecht is gekomen. Luisterend naar de teksten valt op hoe open S10 is over haar gevoel en haar leven, de teksten lezen soms als een dagboek.

“Alle liedjes zijn toch wel een beetje mijn geheimen. Ik ben ook dit keer van plan ze niet echt te verklappen. Het zijn de liedjes die ik schrijf en iedereen moet daar zelf mee doen wat hij ermee wil doen”, laat ze weten.

Thema’s als de dood, eenzaamheid en familie schuwt S10 niet. Overkoepelend straalt een gevoel van hoop uit liedjes als Jupiter, Laat me Los en Zondagskind. Opvallend is dat de zangeres weliswaar schrijft over de liefde, maar zelden (of nooit) over verliefdheid.

“Ik heb een liefde nog nooit zo inspirerend gevonden dat ik er over wilde zingen. Ja, mijn ex ging vreemd en dan had ik daar wel heel erg hartzeer over. Dus dat zat dan wel heel erg op mijn vorige albums. Maar liedjes over verliefdheid vind ik altijd zo cheesy en nietszeggend.”

Dat S10 verliefd was en een fijne relatie had in de twee jaar waarin ze aan het album werkte, heeft het writer’s block dus niet per se geholpen. “Verkering hebben weerhield mij heel erg van liedjes schrijven. Omdat ik gewoon lekker met hem was. Maar je gaat ook niet ‘Ik ben gewoon lekker met jou’ of zo schrijven. Pas toen het uitging, heb ik een beetje kunnen schrijven”, zegt ze half lachend. “Gewoon omdat ik het toen allemaal kon loslaten en me op de misère van het leven kon focussen.”

Hoop vindt S10 wel een mooie samenvatting van het album, vertelt ze. “Dit album, deze fase in mijn leven, voelt wel echt alsof ik doorga. Ik pak door en daarom zeg ik ook steeds dat dit voelt als een nieuw debuut. Alles wat hiervoor is uitgekomen gaat echt wel met me mee, maar dit voelt als iets waar ik naartoe heb gewerkt. Echt een nieuwe start voor mij, ook muzikaal gezien. Een nieuwe tijd.”